Allemaal weten we (on)bewust wat we met ons mee dragen.
En eigenlijk is het heel moeilijk om het op te ruimen, we hebben het al een tijd of we weten niet hoe, is de reden.
Maar wanneer komt het besef dat je het kan verzachten die (rugtas) gevuld met stenen?
En hoe dan? Weer die vragen.
Voor mij begint het met de eerste stap dat je bereid bent om hulp in te schakelen en te beseffen het is fijn als ik het kan delen. Wanneer je die stap zet ben je bereid om te veranderen ben je bereid om te gaan bekijken wat een loodzware steen is en wat een klein steentje is.
Doorvoelen wat je de afgelopen jaren echt pijn heeft gedaan, waar het alleen nog maar een verhaal is zonder gevoel.
Ontspannen in je lichaam even niet overleven. Dan moet je soms een paar stappen terug om te kunnen groeien. Maar inmiddels zijn die stappen terug bij mij mijn mooiste lessen van het leven geworden.
Kostbare leermomenten.
Om te voelen wat er nu echt gaande is.
Mijn missie is om jou te leren groeien.
Te voelen wat er gebeurt en wat het met je doet. Wanneer besef jij dat het genoeg is geweest?